Catapultam habeo!

Dorodny okaz

Dorodny okaz

Południowe stoki Kilimandżaro tonęły we mgle, delikatnie spływającej z majestatycznego szczytu. Jak na porę deszczową, pogoda była bardzo przyjemna, a Inatisza potrafił to docenić. Leżał leniwie na skraju reglowej dżungli i mruczał z zadowoleniem. Trójka młodych baraszkowała przy strumieniu, a partnerka Inatiszy zniknęła gdzieś w bananowym gaju, aby zebrać owoce na jutro. Nie brakowało im jedzenia, właściwie niczego im nie brakowało, samica chciała jedy­nie wykorzystać bezczynną chwilę, aby oszczędzić sobie kłopoty nazajutrz. Inatisza był szczęśliwy, jak chyba nigdy wcze­śniej swoim życiu. Ten stan nie mógł trwać zbyt długo.

Całość na:

http://alchemiaslowa.net/opowiadanie/dorodny-okaz/1/



Artykuł opublikowany 13 lutego 2015 przez: A. Podlewski

Skomentuj:

Pozostało znaków: 30000. Możesz używać znaczników HTML: <b>, <u>, <i>, <blockquote>, <spoiler>



Kod sprawdzajacy Odśwież kod
A fructibus eorum cognoscetis eos
  WTF Wykrot